Mykoplazmy hemotropowe to gram-ujemne, pozbawione ściany komórkowej bakterie pasożytnicze, które wykazują tropizm do powierzchni erytrocytów. U kotów mykoplazmy hemotropowe mogą przyłączać się do powierzchni erytrocytów i powodować niedokrwistość hemolityczną poprzez pozanaczyniowe niszczenie erytrocytów przez układ fagocytów jednojądrzastych oraz lizy wewnątrznaczyniowej. Naturalne zakażenie hemoplazmami najczęściej przebiega subklinicznie i zazwyczaj nie jest związane z występowaniem niedokrwistości. Objawy kliniczne mogą jednak pojawić się po dłuższym okresie latencji, szczególnie w warunkach immunosupresji. Uważa się, że za każenia retrowirusami są czynnikiem ryzyka hemoplazmozy i mogą nasilać ciężkość choroby. U kotów zidentyfikowano trzy gatunki wywołujące hemotropową mykoplazmozę: Mycoplasma haemofelis (Mhf), Candidatus Mycoplasma haemominutum (CMhm) i Candidatus Mycoplasma turicensis (CMt).
Karta testowa Hemotropic Mycoplasma Mhf/CMhm/CMt służy do jakościowego wykrywania in vitro DNA Mhf, CMhm oraz CMt w krwi kotów.
Wynik pozytywny wskazuje na obecność DNA jednego lub więcej spośród trzech gatunków (Mhf, CMhm, CMt). Status zakażenia pacjenta powinien być oceniany na podstawie wyników testu w połączeniu z historią medyczną i innymi danymi diagnostycznymi. Wynik negatywny nie wyklucza zakażenia hemotropową mykoplazmą i nie powinien być jedyną podstawą decyzji terapeutycznych lub dalszego postępowania z pacjentem. Negatywny wynik należy interpretować łącznie z obserwacjami klinicznymi, historią pacjenta oraz informacjami epidemiologicznymi.
Zasady działania testu
Test opiera się na izotermicznej metodzie amplifikacji oraz technologii sond trawionych enzymatycznie. Do projektowania specyficznych starterów i sond wybrano określone regiony genu. Podczas izotermicznej reakcji amplifikacji powstaje duża liczba kopii sekwencji docelowej. Po reakcji hybrydyzacji sondy z sekwencją docelową, dochodzi do przecięcia (trawienia), co powoduje emisję sygnału fluorescencyjnego. Zintegrowane urządzenie automatycznie wykrywa i analizuje sygnał fluorescencyjny, podając wynik jako dodatni, ujemny lub nieważny. Test zawiera również kontrolę wewnętrzną, która monitoruje pobranie próbki, jej obróbkę oraz amplifikację, co wpływa na zmniejszenie ryzyka wyników fałszywie ujemnych.
